Thursday, September 6, 2012

విష్ణు కథ - 7


బలిచక్రవర్తి సుతల లోకానికి చేరుకొని పాతాళసామ్రాట్టుగా ప్రతినిత్యం విష్ణు పాదాలను అర్చిస్తూ ఉన్నాడు. దేవతలకు స్వర్గమూ, దేవేంద్రుడికి స్వర్గాధిపత్యమూ తిరిగిలభించాయి. బలి వుండే సుతలలోక ద్వారాన్ని వేత్ర దండాన్ని పట్టుకొని వామన రూపుడైన విష్ణువు కాపలా కాస్తుండగా, ఒకప్పుడు రావణుడు సుతలాన్ని జయించాలని వెళ్ళాడు. ఈ పొట్టివాడు నన్నేం చే…ుగలడు అని ప్రవేశించబోగా, విష్ణువు మహెూన్నత ప్రమాణానికి భ…ుంకర రూపంతో పెరిగి కాలిగోటితో రావణుణ్ణి చిమ్మాడు.

ఆ విసురుకు రావణుడు లంకలో సొమ్మసిల్లి పడ్డాడు. తాను సుభిక్షంగా పాలించిన భూమ్మీద పంటలూ అవీ ఎలా ఉనాెూ్న పరివేక్షంచ డానికి సంవత్సరానికొకసారి బలిచక్రవర్తి అదృశ్యంగా వస్తాడు. సస్యాలకు పుష్ఠినీ, జీర్ణకారిత్వాన్నీ, బలాన్నీ కలుగజేస్తాడు. కీటక, క్రిమి బాధలు లేకుండా కాపాడు తాడు. అతని రాకకు స్వాగతంగా దీపావళి పండుగ అతి వైభవంగా జరుగుతుంది. మర్నాడు బలి పాడ్యమిగా బలిని భక్తితో పూజిస్తారు.

వామనుడి త్రివిక్రమాకాశ విజ…ూనికి గుర్తుగా ఆనందంతో ఆకాశదీపాన్ని పెడతారు. దక్షణమహాసముద్రంలో బలిచక్రవర్తి భూమ్మీదకు వచ్చే ద్వారంగా ఒక ద్వీపం ఏర్పడింది. అది బలిద్వీపంగా పేరొందింది. బలిచక్రవర్తి వంశీకులైన పల్లవచక్రవర్తులు అతనిపేరున మహాబలిపురాన్ని అత్యద్భుత శిల్ప సంపదలతో నిర్మించారు. కాంచీపురంలో ఉన్నతమైన త్రివిక్రమవామనావతార శిల్పాన్ని నెలకొల్పారు.

బలిచక్రవర్తి కీర్తి చిరస్థాయిగా నిలిచింది. బలిచక్రవర్తి పాలనలో అణిగి మణిగి ఉండిన క్షత్రి…ుులు క్రమంగా తలలెత్తి విజృంభించారు. బలంగల వాడిదే భూమి అయిపోయింది. రాజుల నిరంకుశ పాలనలో జనులు తల్లడిల్లిపో…ూరు. అప్పుడు విష్ణువు దశావతారాల్లో ఆరోది అయిన పరశురామావతారం ఎత్తి అడవుల్ని  నరికినట్టుగా ఇరవై ఒక్కసార్లు క్షత్రి…ుుల్ని గండ్రగొడ్డలితో నిర్మూలించి, ఎప్పుడు ఏది అవసరమో అది సాధించడానికి అవతరిస్తూంటాడని నిరూపించాడు.

నాటి ధరాతలాన్నేలే రాజులందరిలో మేటీ, నా…ుకుడూ, సామ్రాట్టూ అయిన హైహ…ుచక్రవర్తి కార్తవీర్యార్జునుడు సుదర్శచక్రం అంశతో పుట్టాడు. ఒకానొక సమ…ుంలో విష్ణువు పాలకడలిలో శేషశ…్యుపై ెూగనిద్ర తీస్తూండగా శంఖచక్రాలు తమ తమ గొప్పలు చెప్పుకుని గర్వంతో వాదులాడుకున్నాయి. ‘‘సహస్రకిరణుడైన సూర్యుణ్ణి తరిణ బట్టిన రజంతో విశ్వకర్మ నన్ను రూపొందించాడు. వెయ్యి కోణాలతో గిర్రున తిరుగుతూ బలవంతులైన అనేకమంది రాక్షసుల్ని నేనే కదా ఖండించింది! నన్ను ధరించి విష్ణువు ‘చక్రి’  అని ఖ్యాతి పొందాడు! నీకు వఠ్ఠి ధ్వని తప్పితే మరేదీ చేతకాదు!’’ అని చక్రం పలికింది.

పాంచజన్య శంఖం, ‘‘ఔరా, చక్ర పురుషా! ఎంత పొగరుగా మాట్లాడావు! భూమ్మీద పొగరుబోతైన రాజుగా పుట్టు! విష్ణువు మునికూమారుడై కటె్టలుకొటే్ట గొడ్డలి మాత్రంతో, నీ పొగరు అంత మొందిస్తాడు!’’ అని శాపం పలికింది. శాపం పొందిన చక్రపురుషుడు కార్త వీర్యార్జునుడై పుట్టి హైహ…ుసామ్రాజ్యాన్ని నాలుగు చెరగులా విస్తరింపజేశాడు. అతడు భగవంతుని అవతారమైన దత్తాత్రే…ుుడి భక్తుడు, శిష్యుడు. అతని అనుగ్రహంతో అణిమాది సిద్ధుల్నీ,అనేక శక్తుల్నీ పొందాడు.

అవసరమైనప్పుడు అనేక ఆ…ుుధాలతో వెయ్యి చేతులు వస్తూండేవి ... అని సూతమహర్షి చెప్పగా, నైమిశారణ్య మునులు, ‘‘సూత మునీంద్రా! దత్తాత్రే…ు చరిత్ర వినాలని కుతూహలపడుతున్నాము!’’ అని అన్నారు. సూతుడు మునులకు దత్తాత్రే…ుకథ చెప్పడం ప్రారంభించాడు: అత్రిమహర్షికుమారుడికోసం విష్ణువును తలంచుతూ గొప్ప తపస్సు చేశాడు.

ఇటు అటు బ్రహ్మ, మహేశ్వరులతో కలిసి విష్ణువు ప్రత్యక్షమై, ‘‘అత్రిమహర్షీ! నేను నీకు దత్తుడిని అ…్యూను! మేము ముగ్గురమూ ఒక్కటే కనుక త్రిమూర్తుల అంశలతో నేను నీకు కొడుకునౌతాను! దత్తాత్రే…ుుడిగా పిలువబడతాను!’’ అని చెప్పి బ్రహ్మమహేశ్వర సహితంగా అంతర్థానమ…్యూడు. అదే సమ…ుంలో నారదుడు త్రిమూర్తుల అర్ధాంగులమని గర్విస్తూన్న సరస్వతి, లక్ష్మి, పార్వతుల ముందు అత్రిమహాముని భార్య అనసూ…ు పాతివ్రత్య మహిమ సాటిలేనిదని సహేతుకంగా నిరూపించాడు.

త్రిదేవీమూర్తులకు సాధ్యం కాని పనులు చేసింది ఆమె. అనసూ…ు గంగను పీడిస్తున్న పాప పిశాచాలను నిర్మూలించింది. నారదుడిచ్చిన ఇనుప గుగ్గిళ్ళను కమ్మగా పచనం చేసి ఇచ్చింది. సూర్యుణ్ణి ఉదయించకుండా చేసిన సుమతిని ఒప్పించి, సూర్యోద…ుమైతే చనిపోయిన ఆమె భర్తను అనసూ…ు తిరిగి బ్రతికించింది. దేవీమూర్తులు ముగ్గురికీ అనసూ…ుపై పట్టరాని ఈర్ష్యపుట్టింది.

భర్తలు రాగానే అనసూ…ును భంగపుచ్చి రమ్మని పంపారు. బ్రహ్మ విష్ణు మహేశ్వరులు …ుతీశ్వరుల వేషాలతో అత్రి ఆశ్రమానికి అతిథులుగా వెళ్ళి భవతీభిక్షాందేహి  అని నిలబడ్డారు. అప్పటికింకా అత్రిమహాముని తపస్సు ముగించి ఆశ్రమానికి చేరలేదు. అతిథి సత్కార బాధ్యతలన్నీ అనసూ…ు మీదనే పెట్టి వెళ్ళాడు. అనసూ…ు అతిథులుగా …ుతిరూపులై వచ్చిన త్రిమూర్తులకు అతిథి మర్యాదలు జరిపి భోజనానికి కూర్చోమన్నది.

అప్పుడు కపట…ుతులు ముగ్గురూ ఏకకంఠంతో, ‘‘ఓ సాధ్వీ! మాకొక విడువరాని ని…ుమమున్నది - అది అది ...’’ అని నసుగుతూ, ‘‘నీవు నగ్నంగా వడ్డిస్తేనే గాని తినేదిలేదు!’’ అని అన్నారు. అనసూ…ు, ‘‘అలాగా! సరే!’’ అంటూ వారిమీద నీళ్ళు చిలకరించింది. ముగ్గురు అతిథులూ ముద్దులొలికే ముగ్గురు పసిపాపలైపో…ూరు. అనసూ…ుకు మాతృత్వం పొంగివచ్చింది. పసివాళ్ళకు పాలబువ్వ మెత్తగా కలిపి తినిపించింది.

ఒడిలో చేర్చుకొని లాలించి పాలిచ్చింది. త్రిమూర్తులు పసిపాపలై అనసూ…ు ఒడిలో కమ్మగా నిద్రలోకి జారిపో…ూరు. అనసూ…ు ముగ్గుర్నీ ఉ…్యూలతొట్టిలో పరుండబెట్టి, ‘‘ముజ్జగాలేలే ముమ్మూర్తులు నా పాపలైనారు. అదృష్టం అంటే నాదే! బ్రహ్మాండమే వీళ్ళకు ఉ…్యూలతొట్టి, నాలుగు వేదాలే గొలుసులు, ఓంకార ప్రణవనాదమే జోలపాట!’’  అంటూ అత్యంత మధురంగా జోలపాడింది.

అప్పుడే ఆశ్రమంలోకి ఒక తెల్లని లేగ ఎద్దు ప్రవేశించి ద్వారం ముందు నిలబడి తలాడిస్తూ మువ్వల సవ్వడి చేసింది. పెద్ద గరుడపక్ష రెక్కలల్లార్చుతూ ఆశ్రమం మీద తిరగసాగింది. ఒక రాజహంస వికసిత పద్మాన్ని కరుచుకొని ఎగురుతూ వచ్చి గుమ్మం ముందు వాలింది. ముద్దొచ్చే నాలుగు రంగుల కుక్క పిల్లలు తోకలాడిస్తూ, ఇంట్లోకి చొరబడ్డాయి. వాటికి తోడు ఒక నాగుపడగ విప్పి ఆడుతూ వచ్చింది.

అంతలో మహతి వీణపై నీలాంబరి రాగాన్ని పలికిస్తూ నారదుడూ, అతని వెనుక లక్ష్మి, సరస్వతి, పార్వతి వచ్చారు. నారదుడు అనసూ…ుతో, ‘‘అమ్మా, ఈ ముగ్గురమ్మల భర్తలకు చెందిన ప్రాణులు గుమ్మంలో కనిపిస్తూంటే, వాళ్ళిక్కడే ఉంటారని ఇలా వచ్చారు. ఇప్పటికే భర్తల ఎడబాటు వల్ల విరహంతో తల్లడిల్లిపోతున్నారు. వారి భర్తల్ని వారి కిప్పించు!’’ అన్నాడు. అనసూ…ు ముగ్గురమ్మలకూ నమస్కరించి సవిన…ుంగా, ‘‘తల్లులూ! ఆ ఊ…ులలో పసివారే మీ వారైతే తీసుకెళ్ళండమ్మా!’’ అన్నది. దేవీమూర్తులు ముగ్గురూ నివ్వెరబోయి చూశారు. పసివారు ముగ్గురూ ఒక్కలాగే ఉన్నారు. ఒకటిగా నిద్రపోతున్నారు. లక్ష్మి పార్వతి సరస్వతులు తట పటా ఇస్తూంటే, నారదుడు, ‘‘ఎవరి భర్తను వారు ఎరక్కపోవడమేమిటి? సిగ్గుపడకండమ్మా

త్వరగా తీసుకోండమ్మా!’’ అంటూ తొందరచే…ుగా, ఒక్కొక్కరొక పిల్లవాణ్ణి తీసుకున్నారు. పిల్లవాళ్ళు ముగ్గురూ ఒక్కసారిగా త్రిమూర్తులుగా నిలబడ్డారు. సరస్వతి శివుణ్ణి, లక్ష్మి బ్రహ్మను, పార్వతి విష్ణువును తీసుకున్నట్లు అప్పుడు తెలిసింది. ముగ్గురమ్మలూ సిగ్గుపడుతూ దూరంగా వెళ్ళి నిల్చున్నారు. అప్పుడు బ్రహ్మ విష్ణు మహేశ్వరులు వరసగా కలిసిపోేులాగ అంటి పెట్టుకొని నిల్చున్నారు.

అదేసమ…ూనికి అత్రి ఇంటికి చేరుకున్నాడు. తన ఇంట త్రిమూర్తులను చూసి చేతులు జోడిస్తున్నంతలో, బ్రహ్మ విష్ణుమహేశ్వరులు కలిసిపోయి, ఒకే ఒక మూర్తిగా దత్తాత్రే…ుుడు రూపొందాడు. మధ్య విష్ణువు, ఇటు అటు బ్రహ్మమహేశ్వరుల ముఖాలతో, ఆరు చేతులతో శంఖ, చక్ర, గదా పద్మాలు, త్రిశూలం కమండలంతో, భుజాన వ్రేలాడే జోలెలో భిక్షాపాత్రతో, త్రిమూర్తుల సమ్మేళన మూర్తిగా విష్ణువు దత్తాత్రే…ూవతారంతో అత్రి, అనసూ…ుల కుమారుడైనాడు. నారదుడు నాదనామక్రి…ూ రాగంతో వీణమ్రోగిస్తూ దత్తాత్రే…ుుణ్ణి స్తుతించాడు. శివుని వాహనమైన నంది దూడ ఎద్దుగా అతని వెనుక ఉంటుంది.

నాలుగు వేదాలు నాలుగు కుక్కలరూపుతో వెంట ఉంటాయి. సర్పము, గ్రద్ద, హంస పరిసరాల్లో అనుసరిస్తూంటాయి. దత్తాత్రే…ుుడు మహర్షిగా సదా వనాల్లో తిరుగుతూ ఏకాంతంగా ఆత్మానుసంధానంలో ఉంటాడు. అనేక దివ్యశక్తులను, సిద్ధులను ప్రసాదించే దత్తాత్రే…ుుణ్ణి మునులు, సిద్ధులు, జ్ఞానులు సదా ఆరాధిస్తూంటారు. హైహ…ు రాజవంశానికి ఆరాధ్యదైవంగా పూజింపబడ్డాడు.

కార్తవీర్యార్జునుడు దత్తాత్రే…ుుణ్ణి అర్చించి మహాబలసంపన్నుడై, సైన్యాలతో విజ…ు…ూత్ర బ…ులుదేరాడు. జమదగ్ని మహర్షి కుమాళ్ళలో రాముడు చివరివాడు. ఎప్పుడూ గొడ్డలి పట్టి తిరుగుతూ ఆశ్రమాలూ, జనపదాలూ నిర్మించడానికీ, భూమిని సాగుచే…ుడానికీ అనుకూలంగా అరణ్యాలు నరుకుతూండడమే అతని పని. హిమాల…ూల్లో తపస్సు చేసి శివుణ్ణి మెప్పించాడు. శివుడు అతనికి గొప్ప ప్రభావంగల పరశువును ప్రసాదించాడు. ఆ గొడ్డలిని ధరించి పరశురాముడు అని పేరుపొందాడు.

భృగుసంతతి వాడవడం వల్ల భార్గవరాముడు అని కూడా పిలువబడ్డాడు. ఒకప్పుడు పరశురాముడి తల్లి రేణుకాదేవి నదికి వెళ్ళి ఎంతసేపటికీ రాలేదు. జమదగ్ని దివ్యదృష్టితో భార్య ఏం చేస్తూందో చూశాడు. చిత్రరథుడనే ఒక గంధర్వుడు అప్సరసలతో జలక్రీడ చేస్తూంటే, రేణుక ఆ విలాసాన్ని మైమరచి చూస్తూ ఉండిపోయింది. జమదగ్నికి కోపం వచ్చింది. భార్య వచ్చాక కుమాళ్ళను పిలిచి తల్లి తల  నరకమన్నాడు.

పరశురాముని అన్నలు అంత పని చే…ులేక పో…ూరు. అడవి నుంచి వచ్చిన పరశురాముడితో జమదగ్ని, ‘‘నీ అన్నల తలలనూ, మీ అమ్మ తలనూ నరుకు!’’ అని అన్నాడు. పరశురాముడు మారాడకుండా తండ్రి ఆజ్ఞను శిరసావహించి, ఒక వేటున అన్నలనూ, తల్లినీ తెగటార్చాడు. జమదగ్ని పరశురాముణ్ణి మెచ్చుకొని ఏం కావాలో కోరుకోమన్నాడు. ‘‘అన్నల్నీ, అమ్మనూ బ్రతికించు!’’

అన్నాడు పరశురాముడు. జమదగ్ని అలాగే వాళ్ళను బ్రతికించాడు. తన తపోమహిమ పట్ల పరశురాముడికి గల విశ్వాసానికీ, సూక్ష్మబుద్ధికీ జమదగ్ని ఎంతగానో  సంతసించి, ‘‘పరశురామా! నీవు కారణజన్ముడివి. చిరంజీవిగా ఉంటావు!’’ అని ఆశీర్వదించాడు. కార్తవీర్యార్జునుడు విజ…ు…ూత్ర ముగించి తన రాజధాని మాహిష్మతీ నగరానికి వెళ్తున్న దారిలో, జమదగ్ని ఆశ్రమం తగిలింది.

అప్పుడు రాజూ, పరివారమూ, సైన్యాలూ ఆకలితో ఉన్నారు. జమదగ్ని కామధేనువు అంశగల తన హెూమధేనువు మూలంగా వారందరికీ గొప్ప విందుచేశాడు. ఆ ఆవు ఏది కావలిస్తే అది ఎంత మందికైనా ఇస్తుంది. కార్తవీర్యుడు అలాంటిది తన దగ్గర ఉంటే సైన్యాలకు తిండి సమస్య లేకుండా అన్ని విధాలా ఉపకరించుకో వచ్చుననే దురాశతో సైనికులకు ఆవును మాహిష్మతి నగరానికి తోలుకురమ్మని ఆజ్ఞాపించాడు. అడ్డు వచ్చిన జమదగ్నిని ముష్కరులైన సైనికులు నేలకు త్రోసి ఆవును ఈడ్చుకెళ్ళారు.

No comments:

Post a Comment